23-29 Eylül 2024 tarihleri ortasında gerçekleşecek 31. Milletlerarası Adana Altın Koza Sinema Festivali’nin Dünya Sineması kısmında gösterilecek Şenliklerden seçkisinin sinemaları açıklandı. Cannes, Berlin, Locarno, Selanik, Saraybosna üzere dünya şenliklerinin 2024 programlarından seçilen 11 sinema, Adana’da birinci kere seyirciyle buluşacak.
USTALARDAN YENİ FİLMLER
“Baba” üçlemesinin yönetmeni Francis Ford Coppola’nın uzun vakittir beklenen düş projesi “Megalopolis” (2024), ütopik vizyonlara sahip mimar Cesar Catilina’yı odağına alarak dev bir kentteki karmaşık toplumsal ve politik dinamikleri epik bir anlatımla gözler önüne seriyor. Çağdaş toplumun çatışmalarını ve çelişkilerini, varlıklı ve yoksul ortasındaki uçurumları keşfederken, bir kentin muazzam yapısını ve insan ruhunun derinliklerini inceleyen sinemanın oyuncu takımında Adam Driver, Audrey Plaza, Dustin Hoffman, Laurence Fishburne, Shia LaBeouf, Jon Voight, Jason Schwartzman ve Chloe Fineman yer alıyor.
“Goodbye” (2011), “Manuscripts Don’t Burn” (2013), “A Man of Integrity” (2017) ve 2020’de Berlin’den Altın Ayı alan “Şeytan Yoktur / There is No Evil” filmlerinin İranlı yönetmeni Mohammad Rasoulof’un ülkesinde gizlice çektiği aile dramı “Kutsal İncirin Tohumu” (The Seed of the Sacred Fig, 2024), Mahsa Amini’nin İran’ın ‘ahlak polisleri’nce öldürülmesinin akabinde yaşanan protestolara dolaylı bir bakış sunuyor. Bu yıl başında mahpus ve kırbaç cezasına çarptırılan ve Cannes’daki prömiyerine katılabilmek için ülkesini gizlice terk eden direktörün baskı rejimi altındaki yaratıcı tabirinin bir yansıması olarak da dikkat çeken sinema, Cannes’da Heyet Özel Mükafatı ile FIPRESCI Ödülü’nü, Sydney Sinema Festivali’nde de Seyirci Ödülü’nü aldı.
Oscarlı direktör Adam Elliot’ın 15 yıl ortadan sonra çektiği yeni stop-motion canlandırması “Bir Salyangozun Hafızası” (Memoir Of Snail, 2024), “Succession”ın yıldızı Sarah Snook’un seslendirdiği melankolik Grace Pudel’in anılarını anlatıyor. Avustralyalı auteur’ün kült animasyonu “Mary and Max”in (2009) devamı niteliğindeki sinema, prömiyerini San Sebastian’da yaptı ve Annecy Animasyon Sinema Festivali’nde En Uygun Sinema seçildi.
“Camille” (2019), “Hope” (2014) sinemalarıyla tanınan Fransız direktör Boris Lojkine’nin Cannes’ın Belli Bir Bakış kısmında Heyet Mükafatı ile En Uygun Erkek Oyuncu Ödülü’nü alan sineması “Süleyman’ın Hikâyesi” (The Story of Souleymane, 2024), Paris’in hareketli sokaklarında iki gün boyunca sığınma başvurusu hazırlığı yapan ve bisikletli kuryelik yaparak geçimini sağlayan Gineli göçmen Süleyman’ı takip ediyor. Başrolündeki Abou Sangare’nin birinci oyunculuk denemesinde sade ve güçlü performansıyla izleyicileri etkilediği sinema, göçmenlerin karşılaştığı zorlukları ve bu seyahatin bir göçmenin gözünden nasıl yaşandığını perdeye taşıyor.
“Meda or the not so Bright Side of Things” (2017) ve “Marocco” (2021) sinemalarıyla Romanya sinemasının yeni devir ustaları ortasında gösterilen Emanuel Pârvu’nun Saraybosna’da En Uygun Sinema seçilen ve Cannes’da Kuir Palmiye alan son sineması “Dünyanın Sonuna Üç Kilometre” (Three Kilometers To The End Of The World, 2024), 17 yaşındaki Adi’nin öyküsünü anlatıyor. Liseden mezun olup Tuna Deltası’ndaki sakin ve izole köyündeki ailesinin yanına tatile gelen Adi’nin bir gece sokakta taarruza uğramasının akabinde yaşananları husus alan sinema, insan bağlarını ve toplumu bölen görünmeyen lakin somut duvarları inceliyor.
GELECEĞİN ÖDÜLLÜ YÖNETMENLERİ
2021’de Cannes’da “A Night of Knowing Nothing” ile En Âlâ Belgesel Ödülü’nü alan Hindistanlı direktör Payal Kapadia’nın şenlikten bu sefer Büyük Heyet Ödülü’nü kazandığı birinci uzun sineması “Aydınlık Hayallerimiz” (All We Imagine As Light, 2024), büyük bir metropole dönüşmüş Mumbai’de birebir hastanede çalışan ve farklı nesillerden üç hemşirenin öyküsünü bahis alıyor.
Gürcistanlı direktör Tato Kotetishvili’nin dünya prömiyerini yaptığı Locarno’da Cineasti del Presente kategorisinde En Âlâ Sinema seçilen ve Gençlik Jürisi’nden de Birincilik Mükafatı alan birinci uzun sineması “Kutsal Enerji” (Holy Electricity, 2024), Tiflis’in dokusunu ve karakterlerinin kıssalarını hüzünlü ve mizah dolu bir bakışla sunuyor.
Somalili direktör Mo Harawe’nin sevgi, fedakarlık ve adanmışlık üzerine vakitsiz bir kıssa kurduğu birinci sineması “Cennetin Yanındaki Köy” (The Village Next To Paradise, 2024), daima drone taarruzları tehdidi altındaki cennetsel bir çölde, ailesine bakmak için çalışan Mamargade ile bağımsızlık hayalleri kuran Araweelo’nun öyküsünü anlatıyor. Sıklıkla göz gerisi edilen ve kötülenen bir ülkenin siyasi bağlamını ortaya koyan sinema, Afrika Boynuzu’nun geniş ve etkileyici görüntülerini sunan Mostafa El Kashef imzalı imaj idaresiyle de hafızalara kazınıyor. Bu yıl Cannes’ın dikkat çeken üretimlerinden biri olan ve Saraybosna’da En Düzgün Bayan Oyuncu Ödülü’ne uzanan sinema, Somali sinemasında yeni bir devrin kapılarını aralıyor.
Fransız direktör Agathe Riedinger’in Cannes’da Altın Palmiye için yarışan birinci sineması “Vahşi Elmas” (Wild Diamond, 2024), annesi ve küçük kız kardeşiyle birlikte yaşayan 19 yaşındaki Liane isimli genç bir bayanın hoşluğa ve şöhrete olan saplantısını işliyor. Sarsıcı bir çağdaş toplum eleştirisi sunan sinema, influencer kültürünün genç insanların hayatında getirdiği tehlikeli boyutları genç oyunculuklar eşliğinde gözlemliyor.
BELGESEL SİNEMALAR ADANA ALTIN KOZA’DA
Seçkide belgesel izleyicilerini de dünya şenliklerinden ödüllerle karşılanmış iki sinema bekliyor.
Berlin Sinema Festivali’nde Belgesel Ödülü’nü ve Panorama kısmında Seyirci Ödülü’nü kazanan, CPH:DOX ve ZagrebDox üzere önde gelen belgesel sinema şenliklerinden de Seyirci Mükafatı ile dönen “Gidecek Yer Yok” (No Other Land, 2024), Filistinli ve İsrailli dört genç aktivist, Basel Adra, Hamdan Ballal, Yuval Abraham ve Rachel Szor tarafından çekildi. Sinema, Batı Şeria’nın Masafer Yatta bölgesinde büyümüş Filistinli aktivist Basel Adra’nın, cet topraklarının İsrailli askeri işgal güçleri tarafından yok edilişini kayda alışıyla başlıyor. Kudüs’te yaşayan İsrailli sinemacı ve araştırmacı gazeteci Yuval Abraham’ın da dahil olduğu bu öykü bir müddet sonra, daha büyük bir adalet yolunda yaratıcı bir direniş hareketine dönüşüyor.
Programdaki bir başka belgesel ise, İranlı Farahnaz Sharifi’nin yönettiği “Çalınmış Gezegenim” (My Stolen Planet, 2024) olacak. Berlin Sinema Festivali’nde prömiyerini yapan ve Selanik Sinema Festivali’nde Altın Alexander Mükafatı ile FIPRESCI Ödülü’nü alan sinema, 1979 İran İslam İhtilali sırasında doğmuş direktörün günlüğünü perdeye taşıyor. Kendi çektiği imgelerin yanı sıra tanımadığı insanlara ilişkin 8mm buluntu sinemalarla İran’ın alternatif bir tarihini kuran sinema, direktörün ferdî ve toplumsal çabayı birlikte dönüştürmesini ve imgelerin gücünü keşfedişini anlatan bir belgesel.
(BÜLTEN)